کلالی در ولایت بامیان
کلالی کاری، یکی از حرفه های عنعنوی مردم قدیم است. مردم در گذشته با استفاده از آن به هدف رفع نیاز های زنده گی خود، ظرف های گِلی مانند: بشقاب، کاسه، غوری، گيلاس، گلدان وغیره می‌ساختند. با وجود رایج شدن ظرف های نکلی شیشه‌ای، چینی و پلاستیکی، این حرفه تا هنوز جایگاه ویژه خود را دارد.
اینجا در بامیان، امیر عسکری از سال ۱۳۸۵ خورشیدی به این‌سو در بخش کلالی مصروف کار است و برای مشتریان خود در این ولایت، ظرف های گِلی تهیه میکند. عسکری بر علاوه تولید ظروف گیلی، نقاشی و خطاطی نیز میکند.
آقای عسکری پس از فراگرفتن فن کلالی کاری، شرع به کار کرده و امرار معاش میکند. او تنها یک ظرف ساده را نمی سازد، بلکه با نقاشی نمودن در روی ظروف، زیبایی ویژه ای به آنها می بخشد. تولیدات او شامل کاسه، بشقاب، گيلاس، گلدان و ظروف دیگری از این قماش است.
آقای عسکری در پهلوی کلالی وقت خود را صرف نقاشی وخطا طی نیز می کند. او تابلوهای را رسم می کند که بر گرفته از( طبیعت،چهره انسانها و حیوانات) است. او خطاطی در روی دیوار را بخش دیگر از هنر خود می داند.
امیر عسکری انگیزه این کار را زنده نگهداشتن فرهنگ وعنعنات قدیمی عنوان میکند. او میگوید: مردم در قدیم از ابتدایی ترین امکانات زندگی بر خوردار نبودند و با ساختن همچون وسایل زنده گی خود را پیش می بردند. نمونه این کار در ولایت بامیان سابقه تاریخی دارد و مردم در جای مشخصی بنام تپه کلال ظروف گِلی می‌ساختند.
آقای عسکری از نهاد های ذیربط ميخواهد که آنان را حمایت نمایند، تا بتوانند سرمایه خود را رشد بدهند و در حفظ فرهنگ و رشد فرهنگی، به ویژه حرفه کلالی خدمت نمایند.
گزارش از وفا “نظری”
