برک یکی از لباس های کهن مردم هزاره است؛ که قدامت خیلی دیرینه دارد. برک از پشم گوسفند ساخته می‌شود و لباس ضخیم و گرم است. برک شهرت ملی و جهانی دارد و بیشتر توسط مردم ولایات مرکزی کشور استفاده می‌شود.

اسحاق کربلایی، یکی از دوکانداران در بازارچه هنر، میگوید که، برک به دو نوع است؛ برک ساده و برک چهارگلی. برک چهار گلی نسبت به برک ساده علاقه مندان بیشتر دارد.

برک بیشتر در مناطق ولایات مرکزی ساخته میشود. به نقل از فروشندگان، از نگاه کیفت و زیبایی برک ولسوالی ورس بامیان از شهرت ویژه یی برخوردار است.

قیمت برک نظر به کیفت آن تفاوت دارد. رجب علی یکی از فروشندگان برک میگوید که، تکه برک از متر ۱۵۰۰ تا ۵۰۰۰ افغانی به فروش می‌رسد. وی میگوید: برک دوخته شده که به شکل واسکت، کرتی، جاکت، پتلون و چپن ساخته میشود، به قیمت ۲۵هزار تا ۱۰۰هزار افغانی در بازار به فروش می‌رسد.

مردم مناطق مرکزی و افغانستانی های مقم خارج از کشور به برک علاقه مندی بیشتر دارد. سرور یکی از علاقه مندان برک میگوید که، به خاطر گرم بودن برک و زنده نگهداشتن فرهنگ هزارگی از برک استفاده می‌کند.

قسمی که از نامش پیداست، برک از پشم بره تهیه می‌شود. غلام حسن یکی از تولید کنندگان برک، میگوید که، به صورت عموم برک در هفت مرحله ساخته میشود.

برای ساختن برک، ابتدا پشم را شسته و در زیر شعاع آفتاب خشک می‌کنند. در مرحله سوم با شانه مخصوص پشم را شانه می‌زنند. در مرحله چهارم، خانم ها این پشم شانه زده شده را می‌ریسند و از آن تارهای پشمی می‌سازند. در مرحله پنجم، مانند گلیم، با این تارهای پشمی می‌بافند و از آن تکه برک را می‌سازند. در مرحله ششم، مردان آن را همچون نمد با پاهای خود می‌مالند. و آخرین مرحله ساخت برک گزمال است. تهیه کنندگان برک با سپری کردن این مراحل برک را تهیه میکنند و در نتیجه تکه برک ساخته میشود.

از تکه برک برای ساختن واسکت، کورتین، جاکت، پتلون و چپن استفاده می‌کنند.

برعلاوه برک، تولید محصولات دیگر از پشم همچون: قالین،گلیم،نمد و بوت های نمدی نیز در بامیان رواج دارد.

گزارشگر: ملیکه “عادلی”