فقر اقتصادی و بیکاری از مشکلات عمده ی ساکنان بامیانی در مرکز افغانستان میباشد که بنا به آمارهای غیر رسمی، ۵۰ درصد باشنده گان آن زیر خط فقر زندگی میکنندو این موضوع باعث شده است تا مهاجرت ها به کشور های همسایه افزایش یابد.
سید حکیم از باشنده گان ولسوالی پنچاب به رادیو بامیان گفت:«تعداد زیادی از جوانان تحصیل کرده از نبود کار ومصروفیت رنج میبرند.»
وی گفت که در سال ۱۳۹۴ از دارالعلوم بامیان سند فراغت بدست آورده؛ اما با تلاشهای فراوان و درخواستی ها در ادارات دولتی و موسسات تاهنوز صاحب کارنشده است.
قاسم رضایی یک تن دیگر از این جوانان بامیانی به رادیو بامیان گفت: «در افغانستان مردم درس میخوانند تا از این طریق برای خود وفامیلش نان پیدا نماید اما متاسفانه بعد ازفراغت و ختم دوره تحصیل ازپشت کار سرگردان می باشند.»
محمد اسحاق یک تن دیگراز این بیکاران میگوید:«بسیاری از اشخاص را که مشاهده میکنیم براساس روابط وواسطه برخلاف رشته تحصیلی شان کار میکنند درحالیکه تعداد زیادی از افراد مسلکی وتحصیل یافته مطابق همان بخش یا رشته بیکار هستند.»
وی میگوید، باوجودیکه ۸ سال سابقه کار در بخش معارف را دارد اما مدت چند سال میشودکه بنا به عدم روابط و واسطه تاهنوز صاحب کار نشده است.
این جوان بامیانی می گوید؛ تازمانیکه کار به اهلش سپرده نشود وشایسته سالاری در نظر نباشد این مشکلات ادامه خواهد یافت.
در هیمن حال محمد آصف مبلغ معاون والی بامیان به رادیو بامیان گفت بیکاری جوانان واقعا برای ماهم نگران کننده است که یکی از راه های حل این مشکلات جلب کمک های جامعه جهانی وتطبیق پروژه های انکشافی که باعث ایجاد کار برای جوانان میگردد. وی افزود:«میزان بیکاری واقعن برای ما نگران کننده است وپیامدهای ناگواری را هم خواهد داشت.»
به گفته اقای مبلغ بیکاری در میان جوانان باعث مهاجرت های غیرقانونی ، اعتیاد به موادمخدر ودست زدن به کارهای غیر قانونی شده است . به باور معاون والی بامیان، تنها در بخش معارف بامیان دوهزار بست نیاز است که تاهنوز وزارت معارف در این بخش به بامیان توجه جدی نکرده است.
جوانان تحصیل کرده در حالی از بیکاری شکایت می کنند که سالانه هزاران جوان از دانشگاه های کشور سند فراغت به دست می آورند و به این جمع افزوده می شوند.
گزارشگر: آمنه “رضایی”